کودک سه و نیم ساله، عواطف و احساسات بسیار حساسی دارد و خوب است که روانشناسی درست برخورد با آن ها را بیاموزیم.
با رسیدن به مرز سه و نیم سالگی، کودک تعادل خودش را از دست می دهد و به نوعی، سر ناسازگاری را آغاز می کند.
در این سن بیش از هر چیزی موضوع عشق و محبتی که شما به او دارید برای او اهمیت ویژه ای دارد و به همین دلیل به راه های مختلف شما را به آزمایش می کشد، که یکی از آن ها درخواست خرید اشیائی برای اوست، که باید به گونه ای معتدل و مهربانانه با آن برخورد کرد زیرا با وجود پاسخگویی مثبت به همه ی درخواست های او، همچنان تردید او درباره ی عشق و محبت شما سر جای خودش باقی خواهد ماند مگر این که از طریق گفتاری و رفتاری و به نوعی آرام کردن و مطمئن کردن او به زبان کودکی، او را از احساس خوبی که نسبت به او دارید مطمئن کنید.
کودک سه و نیم ساله در دنیای ذهنی و فکری خود، خودش را برای شما آنچنان بد و تا حد زیادی آزار دهنده و اذیت کننده می بیند که برخی از اوقات فکرهای عجیب و غریبی به سرش می زند.
وقتی که به مهمانی وارد می شود یا با افراد جدیدی برخورد می کند، مایل است که آن ها او را نبینند. به همین علت به نوعی پنهان می شود.
برخی از اوقات چشمش را به چشم آن ها یا حتی به قسمت های بالای بدن آن ها نمی اندازد. برخی از اوقات چشمش را می بندد و یا با دستش چشم خود را می پوشاند و از این طریق مایل است که او را نبینند.
در حقیقت به نوعی خودش را عریان اما عریانِ بد می بیند و مایل که دیده نشود و پنهان باقی بماند.
در یک چنین شرایطی، سخت به خودش و با خودش مشغول است. دنیای ذهنی و فعالیت های درونی او به او اجازه ی ارتباط را نمی دهد و به او این فرصت را نمی دهد که اوضاع و محیط اطراف خودش را به درستی ارزیابی کند.
به همین دلیل است که این بچه ها با وجود همه ی آموزش هایی که به او دادید و درخواست هایی که کردید، وقتی که به جمعی وارد می شوند سلام کردن را فراموش می کنند زیرا در دنیای ذهن خود به هیچ گونه ارزیابی بیرونی دست نمی زنند و متوجه اهمیت موضوعی که شما از آن ها خواستید نمی شوند و بعد از بیان و طرح آن، احساس بد و بدتری از گذشته پیدا میکنند.
و باز به همین دلیل است که در این گونه موارد بهتر است که ما از بازگو کردن آن چه که اتفاق افتاده و یا سرزنش او در همان جا حتما خودداری کنیم، در غیر این صورت راه را برای احساس بد و بدتر او متاسفانه هموار کرده ایم.
در این دوران است که تخیل بد و منفی او را یک لحظه رها نمی کند. در نتیجه برخی از اوقات تمایلی به گوشه گیری دارد.
او بهانه گیر است و موضوع هایی را پیدا میکند که به نوعی خودش را نشان می دهد و غالب اوقات می تواند در حالی که اتفاقی نیفتاده ، همچنان نق بزند و غُر غُر کند، که در بسیاری از موارد بی اعتنایی می تواند کاملا به او کمک کند.
تازه ترین مقالات