جایگاه دیدگاه خانواده درمانی در روانشناسی
دیدگاه خانواده درمانی در روانشناسی دارای جایگاه فابل تامل با راهکارهای عملی ست.
روانشناسی خانواده و بُعد کاربردی و بالینی آن – خانواده درمانی- با اتخاذ این رویکرد نظام دار حیطه روانشناسی متعارف و سنتی را گسترش می دهد و تاکید آن را از فرد به ماهیت و نقش افراد در شبکه های ارتباطی اولیه مثل ازدواج و خانواده می کشاند.
در این رویکرد شخصی که رفتار بدکار نشان می دهد، نماینده و معرف نطامی است که نادرست عمل می کند.
وانگهی علل و ماهیت مشکلات آن شخص را صرفاً نمی توان در پرتو بررسی گذشته او روشن ساخت بلکه غالبا این مشکلات هنگامی بهتر فهمیده می شوند که آنها را در بافت نظام روابط خانوادگی مستمری ملاحظه کرد که تعادل خود را از دست داده است.
گنجاندن فرد به عنوان واحدی از یک نظام بزرگتر نظیر خانواده ما را قادر می سازد تا به دنبال الگوهای تعاملی مکرری بگردیم که شخص در آنها شرکت دارد.
