درمان اختلال افسردگی مزمن
اگر فردی مبتلا به افسردگی مزمن در اطرافتان دارید، در مورد اقدام برای درمان اختلال و بازگرداندنش به وضعیت طبیعی تعلل نکنید.
شاید از رفتارهای خونسردانه و بی تفاوتش نسبت به مسائل اطرافیان و خودتان و هم چنین کم توجهی هایش ناراحت و دلخور باشید.
شاید هربار که حرف از درمان به میان می آید با رفتاری سرد روبرو شوید که از سمت خودش هیچ اهمیتی برای خوب شدن و خارج شدن از این وضعیت نبینید.
شاید با خود بگویید: وقتی خودش نمی خواد کمکش کنم، اصلاً به من چه!
اما لازم است این را بدانید که فرد مبتلا به افسردگی در شرایط بسیار خطرناکی قرار دارد که به کمکتان نیاز دارد و برخلاف ظاهرش که هرگونه نیازی برای خوب شدن را انکار می کند، درونش فریاد می زند و کمک می خواهد.
فردی که اختلال افسردگی در او به مرحله مزمن رسیده، عزیزترین دلبستگی اش در دنیا را از دست داده و در مرحله ای از ناامیدی به سر می برد که دیگر هیچ چیز برایش اهمیت ندارد، نه اتفاقی هست که او را خوشحال کند و نه چیزی بدتر وجود دارد که او را ناراحت کند.
اینکه در یک فرد افسرده ناراحتی نمی بینید اتفاق خوبی نیست، چون او در ناراحت ترین وضعیت زندگی اش قرار دارد و بالاتر از سیاهی هم رنگی نیست.
خودکشی، نزدیک ترین تصمیم در بیماران مبتلا به اختلال مزمن افسردگی است و احتمال اینکه دیر یا زود برایش اقدامی داشته باشد وجود دارد.
اگر هرچه سریعتر نسبت به درمان افسردگی بیمارتان به روانشناس متخصص مراجعه نداشته باشید، شاید خیلی زودتر از آن چه انتظارش را دارید دیر شود.
