روانشناسی تعامل کار و خانواده
کار و خانواده همواره در تعامل با یکدیگر قرار دارند و لازم است بتوانید با روانشناسی درست، بینشان تعادل ایجاد نمایید.
کشمکش میان کار و زندگی خانوادگی یکی از منابع شایع استرس برای بزرگسالان مشغول به کار می باشد.
در جامعه محرک سودآوری که ما در آن زندگی می کنیم، افراد بیشتری احساس می کنند که عمل به نقش هایشان در خانه و درمحل کار به طور برابر دشوار است.
بیش از هر زمان دیگری، کارگران در پیدا کردن نقطه تعادل بین شغل و خانواده شان ناتوانند، همیشه به یکی از این دو اولویت بیشتری داده می شود.
این رفتار به پیامدهای سوء عملکرد روابط خانوادگی پیچیده، بی کفایتی در کار و سلامت روحی و جسمی، مربوط می شود.
بنابراین، بسیار مهم است که بتوانیم بین کار و زندگی خانوادگی مان تعادل ایجاد کنیم.
شاید کاری ترسناک به نظر بیاید، اما وقتی افراد بسیاری پیش از این اینکار را انجام داده اند، هیچ دلیلی نباید وجود داشته باشد که شما هم نتوانید این کار را انجام دهید.
راهکارهایی اجرایی عبارت اند از:
تصمیم به برقراری تعادل؛
دست یافتن به تعادل در زندگی کاری و خانوادگی پروسه ای طولانی مدت و اغلب مایوس کننده است.
اگر تصمیم هوشیارانه ای برای رسیدن به این تعادل اتخاذ نکرده باشید، بعید به نظر نمی آید که در میان راه شکست بخورید. فرصت دادن به خود برای ایجاد تعادل بسیار اهمیت دارد.
به عنوان مثال، شما باید برای خود شغلی را پیدا کنید که شما را به چالش بکشد نه اینکه شما را از پای درآورد.
همچنین باید به دقت این امر را مد نظر بگیرید که در آن لحظه تا چه اندازه می توانید مسئولیت های خانواده را بر دوش بگیرید.
برقراری و حفظ تعادل در زندگی با اتخاذ تصمیمات عاقلانه درباره مهمترین مسائل زندگی کار دشواری نخواهد بود.
کمک گرفتن؛
شما تنها فردی نیستید که می توانید مشکلات زندگی خانوادگی و کاری تان را حل کنید.
اگر بخواهید فقط به آنچه می دانید یا لااقل فکر می کنید که می دانید بسنده کنید، هیچ راهی برای اینکه اوضاعتان روبراه شود برایتان وجود نخواهد داشت.
با اعضاء خانواده مکرر درباره برداشت ها، نظرات، و حتی اعتراض هایشان نسبت به کارتان صحبت کنید. این کار چشمانتان را به چیزهای زیادی باز نموده و شما را از مسائلی که باید با آنها کنار بیایید و تغییرشان دهید، آگاه تر می کند.
هم چنین با این کارتان اعضاء خانواده با وظایف و مسئولیت های شما بیشتر آگاه شده و درکشان به وضعیت کاری شما بیشتر خواهد شد.
ایجاد مرز؛
ایجاد مرز و خطوط خیالی حفاظتی بین خانواده و کار بسیار مهم است. این یعنی تعیین کنید که چه اقداماتی قابل قبول و چه اقداماتی غیر قابل قبول اند.
مرزها، فاصله را برای حفظ کار شما از حواسپرتی خانواده و همچنین درگیری های خانواده از اجبارهای محل کار، نگه می دارند.
با مشخص نمودن مرزها، این برای شما آسان تر است که بگوئید کدام عمل در یکی از بخش های زندگی به نفع تان نیست.
گاهی بی تعادلی؛
همیشه زمانی خواهد بود که من مجبور هستید که اجازه دهید کار یا خانواده تان در اولویت قرار بگیرند. ایجاد تعادل در همه ابعاد زندگی در همه زمان ها غیر ممکن خواهد بود.
بعنوان مثال، یکی از اعضای خانواده بیمار می شود و شما مجبور می شوید که از بخشی از کارتان بزنید، یا وقتی که یک موعد کاری مهم فرا می رسد، باید شام خانه را از دست بدهید و تا دیر وقت در شرکت مشغول کار باشید.
معمای برقراری تعادل بین کار و خانواده راه حل ساده ای ندارد. یک رویکرد که پاسخی برای همه این مشکلات باشد وجود ندارد.
هر شخص و خانواده ای باید با توجه به ترجیحات و نیازهای خود، راه حل هایی خاص برای مسائل خود بیابد اما اساساً، تعادل بین کار و خانواده زمانی رخ می دهد که شخص بتواند به طور کافی به تعهدات خانوادگی عمل کند و به طور برابر بتواند مسئولیت های کاری را به انجام برساند.
سخت کوشیدن برای دستیابی به چیزهای خوب در زندگی کار اشتباهی نیست، اما نباید ارزش چیزها و افرادی که واقعا مهم هستند نادیده گرفته شود.
